مقایسه علائم بالینی با یافته های اکوکاردیوگرافی برای تشخیص مجرای شریانی باز در نوزادان نارس

پیش زمینه و هدف: مجرای شریانی باز یک یافته شایع در نوزادان نارس است و می تواند باعث ایجاد عوارض خطیری مثل خونریزی داخل مغزی، انتروکولیت نکروزان و دیسبلازی ریوی در نوزاد بشود (1). هدف ما از این مطالعه مشخص کردن میزان مؤثر بودن علائم بالینی در تشخیص مجرای شریانی باز در نوزادان نارس است.مواد و روش انجام کار: در این مطالعه 61 نوزاد نارس با وزن 500 تا 2100 گرم و سن حاملگی 24 تا 34 هفته حاملگی در زمان 48 تا 72 ساعت بعد از تولد موردبررسی بالینی شامل سوفل قلبی، جلو سینه هیبردینامیک، فشارخون، تعداد ضربان قلب، شدت نبض پشت پایی و بهتر شدن وضعیت تنفسی در طی 48 تا 72 ساعت بعد از تولد قرار گرفتند. بررسی اکوکاردیوگرافی توسط کاردیولوزیست اطفال که از نتایج معاینات بالینی اطلاع نداشت، انجام گردید. نوزادان با آنومالی های مادرزادی، عفونت منتشر خونی، خونریزی داخل مغزی، بیماری های مادرزادی قلبی و انتروکولیت نکروزان از مطالعه خارج شدند.نتایج: از 61 نوزاد نارس مطالعه شده،14 نوزاد دارای مجرای شریانی باز همراه با تغییرات همودینامیک و شانت چپ به راست (pda+) بودند. در 5 نوزاد مجرای شریانی باز کوچک بدون تغییرات همودینامیک در اکوکاردیوگرافی (pda-) وجود داشت. در 42 نوزاد مجرای شریانی بسته بود (pda-). از علائم بالینی بررسی شده سوفل قلبی، تعداد ضربان قلب، شدت نبض پشت پایی و فشارخون سیستولی و دیاستولی در دو گروه باهم تفاوت معنی داری نداشتند؛ اما تعداد نوزادانی که قفسه سینه هیبردینامیک داشتند و یا دچار عدم بهبودی وضعیت تنفسی در طی 48 تا 72 ساعت بعد از تولد شده بودند، در گروه pda+به صورت معناداری بیشتر بود (p=0.01).بحث و نتیجه گیری: در سه روز اول بعد از تولد در نوزادان نارس، علائم بالینی به تنهایی برای تشخیص مجرای شریانی کافی نمی باشند و انجام اکوکاردیوگرافی روتین برای تشخیص زودرس مجرای شریانی باز در نوزادان نارس در چند روز اول بعد از تولد ضروری می باشد. دو یافته بالینی شامل قفسه سینه هیپردینامیک و بدتر شدن وضعیت تنفسی در 48 تا 72 ساعت بعد از تولد، حساسیت بیشتری در تشخیص بالینی pda در نوزادان نارس را دارند و برای تشخیص زودرس pda در نوزادان نارس در کنار اکوکاردیوگرافی کمک کننده می باشند.